Lange reis
Blijf op de hoogte en volg Mathilde
25 November 2013 | Verenigde Staten, Ocala
Jemig je wist van te voren dat het zoon lange dag zo worden, maar dit. Pfff. Maandag ochtend half 4 NL tijd ging de wekker. Kort nachtje na een gezellige avond met de meiden, maar ach wat maakt dat uit. Om 4 uur zaten we dan ok met zun 3en en de loei zware bagage in de auto. Natuurlijk rij ik de afslag van de A1 voorbij. Tja ben ook zoon kip op de weg en had de Tomtom niet aangezet onder het motto wat kan er mis gaan. Half 6 Nl tijd op schiphol de auto geparkeerd. Na het inchecken is het lange wachten begonnen. Bij de douane liep het allemaal zeer soepel. Een paar vragen en ik mocht door. Punt 9.15 uur Nl tijd reed het vliegtuig over de baan om vervolgens 8,5 uur te blijven vliegen op weg naar New York. Netje op tijd zelfs eerder dan verwacht geland in New York. Verwacht werd dat ik daar wel een uurtje zoet zou zijn ij de Douane, maar die man hielt niet echt van paarden en tja lullen kan je wel aan mij over laten. Binnen 2 minuten was hij het paarden gebabbel zat en kon ik mijn weg vervolgen. Dus ingecheckt om vervolgens 2 en halve uur te wachten op mijn vlucht naar Orlando. Ook dit vliegtuig ging super op tijd. Punt half 6 locale tijd (half 12 's nachts NL tijd) had ik mijn bagage al in de hadden en stond ik buiten te wachten op Soti. Mijn ergste vrees werd waar toen en zoon mini sportwagen voor kwam rijden ik dacht echt dat zelf mijn tas er niet in ging passen. Na anderhalve uur vliegen over de amerikaanse snelweg waren we dan eindelijk op plaats van bestemming in Ocala. Zeer lange maar vermoeiende dag.